Mentalność kurdupla

Są ludzie wysocy i niscy ale są też kurduple. I niekoniecznie chodzi tu o wzrost. Historia zna bardzo mnóstwo wielkich ludzi którzy byli niscy, ale żaden z nich nie był kurduplem.  Kurduple to osoby nikczemnego wzrostu i jeszcze bardziej nikczemnego charakteru. Ponieważ są kurduplami i nie wszyscy ich zauważają, to starają się to nadrobić, swoim na wskroś wrednym zachowaniem. Nieważne czy mówią o nich dobrze czy źle ale ważne, żeby o nich mówiono i to głośno. Każdy kurdupel ma mnóstwo kompleksów i jest bardzo przewrażliwiony  na swoim punkcie. Kurdupel ma twarz przeważnie wykrzywioną złośliwym, nieszczerym  uśmiechem. Śmieje się głośno i serdecznie wtedy, kiedy uda mu się kogoś obrazić, albo kiedy ktoś złamie nogę. Sam obraża się o byle co. Zamiast wyjaśnić od razu jakieś niewielkie nieporozumienie, chowa się po kątach i tam obmyśla krwawą zemstę. Zemstę nieporównywalną z doznaną przykrością. Kurdupel nie kocha nikogo, z wyjątkiem siebie, ale chciałby być kochanym i uwielbianym przez tłumy. Dlatego, jeżeli przemawia, to z odpowiedniego podwyższenia. Chce górować nad tłumem i wzlatywać nad poziomy ale… skrzydeł mu bozia nie dała. Zachowuje się tak, jakby szykował się do tego, że kiedyś stanie na  alabastrowym postumencie. Przymiarki do tego faktu robi już za życia. Stara się przy tym już zawczasu, wykosić wszystkich potencjalnych konkurentów. Kurdupel tryska jadem, jest niesłychanie złośliwy i chlapie na wszystkich rzadkim gównem. Zapomina, że rzadkie gówno przeważnie rozbryzguje się na boki i sam też będzie śmierdział.  Kurdupel to nie  wzrost. Kurdupel to mentalność. To choroba umysłu ! Nazwę tę chorobę "kurduploza".