KOLOR KRWI

   . Wczoraj , 19 kwietnia, razem z wieloma innymi osobami, także z moim synem, brałam, po raz kolejny, udział w akcji „Żonkile”, upamiętniającej datę wybuchu Powstania w Getcie warszawskim. 

     Wiem, że Marek Edelman, jeden z powstańców, lekarz, w każdą rocznicę wybuchu tego powstania składał bukiet żonkili pod pomnikiem Bohaterów  Getta Warszawskiego. Kilka dni temu przyjaciele opowiedzieli mi, dlaczego Marek Edelman zawsze przynosił pod pomnik właśnie żonkile. Otóż współpracująca w Getcie z Markiem Edelmanem lekarka o imieniu Alina, rzuciła bukiet żonkili, które otrzymała od kogoś z okazji swoich urodzin,  na ciało zastrzelonego chłopca, małego skrzypka wirtuoza. Bardzo wzruszająca historia.

     Rozdawaliśmy na warszawskim Żoliborzu, znane już wielu osobom, papierowe żonkile, zaprojektowane kilka lat temu,  przez jedną  z wolontariuszek Muzeum Polin i ulotki wyjaśniające co to za akcja.

     Akcja, jak co roku jest reklamowana w mediach, więc ludzie przeważnie wiedzą o co chodzi. Przechodnie w różnym wieku brali chętnie od nas żonkile, niektórzy uśmiechali się, dziękowali. Po srogich minach innych widać było, że nie są zupełnie zainteresowani, więc do takich osób nie podchodziliśmy, żeby się nie narazić na niepotrzebne nieprzyjemności.  Szkoda, ale cóż….

    W pewnym momencie podeszłam do starszego pana, z wyglądu inteligenta, pewnie pamiętającego wojnę. Myślę, że to był jednak przebieraniec, udający inteligenta. Powiedziałam, że to kwiat upamiętniający rocznicę wybuchu Powstania w Getcie. Na co pan oświadczył, że gdyby ten kwiat był na pamiątkę Powstania Warszawskiego to by go przyjął ale tak to nie przyjmie.

    Jakie to smutne, że osoby, z wyglądu zdawałoby się na tak zwanym „poziomie”  tak łatwo szufladkują ludzi. Owszem, mawiało się o arystokratach, ze mają „błękitną krew” ale to było tylko powiedzenie. Zawsze myślałam, że krew zawsze ma kolor czerwony, niezależnie od tego, kto krwawi. Żydzi w Getcie porwali się do czynu zbrojnego z góry skazanego na klęskę, jeszcze bardziej niż Powstanie Warszawskie. Tak jak inni, nie chcieli umierać bez walki. Zresztą wielu Żydów walczyło w różnych czasach w polskim wojsku. Niektórzy z nich, po upadku Powstania w Getcie i  brali też udział w Powstaniu Warszawskim bo chociaż byli Żydami to jednak przede wszystkim czuli się Polakami. Niestety wielu „prawdziwych” Polaków pierwszego sortu nadal jest przekonana, że tylko polska krew przelana w Powstaniu Warszawskim ma kolor czerwony i tylko Ci, co ją przelewali  zasługują na uczczenie ich pamięci. 
    Maki są czerwone, żonkile  żółte a krew zawsze czerwona !

    Być może dlatego, że jestem  „nieprawdziwą Polką drugiego sortu z genami zdrady”, uważam, że każda krew jest czerwona i każdy, kto ją przelewa w walce z wrogiem ma prawo do tego, żeby o nim pamiętać. Jakie to smutne że wiele osób o tym zapomina…..